موتور رضا عطاران «روشن» میشود | بلاتکلیفی فیلم هایی که سالهاست در انتظار اکران ماندند
تاریخ انتشار: ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۴۴۳۴۲
به گزارش همشهری آنلاین، به هر تقدیر، مدیر جدید باید راهی برای کنارآمدن با آنچه به او ارث رسیده بیابد و شیوهای مناسب و کارآمد، مطابق سیاستهایش در مواجهه با یادگار دوران گذشته در پیش بگیرد.
تیم سازمان سینمایی دولت سیزدهم هم، علاوه بر تمام رویههای قانونی و عرفی و مسائل نوشته و نانوشتهای که در سینما به ارث برده، همچون دورههای گذشته، تعدادی فیلم اکراننشده و بلاتکلیف روی دستش باقی مانده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مدیران آمدهاند و رفتهاند و برای حل مشکل این فیلمها وعده داده و چارهاندیشی کردهاند و دست آخر هم بیآنکه توانسته یا خواسته باشند کاری کنند، رفتهاند و عمر بلاتکلیفی این فیلمها را امتداد بخشیدهاند. با همه این اینها، دیروز خبر رسید که بخت «روشن» ساخته روحالله حجازی با بازی رضا عطاران ـ که مدتها بود خبرهای غیررسمی و تأییدنشدهای از توقیفش به گوش میرسید ـ باز شده و این فیلم روی پرده خواهد رفت. جز این فیلم، فیلمهای دیگری هم هستند که منتظرند بالاخره کسی برای حل مشکلشان آستین بالا بزند و حرف آخر را درباره وضعیت آنها بیان کند.
بلاتکلیفی بیپایاناز فیلمهای سالیان دورتر، «صدسال به این سالها» (۱۳۸۶)، «گزارش یک جشن» (۱۳۸۹)، «خیابانهای آرام» (۱۳۸۹)، «خرس» (۱۳۹۰) و «ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا» (۱۳۹۵) سالهاست که منتظرند تعیینتکلیف شوند و فرجامشان رقم بخورد، ولی بهنظر نمیرسد ارادهای جدی برای حل مشکل این فیلمها وجود داشته باشد. در دورههای مدیریتی پیشین، محتوای این فیلمها حساسیتبرانگیز توصیف شده بود و صدور پروانه اکران برای آنها میتوانست به پایان دوره مدیریت مدیری بینجامد که چنین مجوزی صادر کرده است.
این فیلمها در طول سالها به سرجهازی هر مدیری که سکان سازمان سینمایی را در دست گرفته بدل شدهاند و همواره یکی از سؤالاتی که از رؤسای سازمان سینمایی در روزهای شروع کارشان پرسیده میشود، طرح و برنامه آنها برای برخورد با این فیلمهاست. مدیران نیز همواره برای حل مشکل این فیلمها حرفهایی میزنند و قول میدهند و باز همهچیز مشمول مرور زمان میشود تا اینکه خبری از فیلم جدیدِ بهمحاقرفتهای باعث نبش قبر اخبار مربوط به این ۵فیلم شود.
در دوره جدید سازمان سینمایی هم این ۵فیلم همچنان منتظرند ببینند چه برخوردی با آنها میشود. واقعیت این است که در دوره افت تماشاگران سینما، اکرانشدن یا نشدن این فیلمها دیگر اصلا اهمیتی ندارد. این فیلمها باید در زمان خودشان به نمایش درمیآمدند و حالا دیگر حرفشان و رویکردشان به مسائل مختلف، قدیمی و بلاموضوع شده است. شاید صادرنشدن مجوز اکران برای این فیلمها به شکل سنتی درآمده که هنوز هیچ مدیری جسارت این سنتشکنی را در خود ندیده است.
«روشن» اکران میشود«قاتل و وحشی» (۱۳۹۸)، «شیشلیک» (۱۳۹۹) و «برادران لیلا» (۱۴۰۱) ازجمله جدیدترین فیلمهایی هستند که در این ۳، ۲ سال اخیر به فهرست فیلمهای بلاتکلیف اضافه شدهاند. هرکدام هم مشکل خاص خود را دارند. در «قاتل و وحشی»، لیلا حاتمی سرش را از ته تراشیده و گوشهایش در فیلم بیرون است. «شیشلیک» همان مشکل محتوای حساسیتبرانگیز را دارد؛ آنهم از فیلمسازی که توقع حساسیتزایی از او نمیرود و پیش از این فیلم، در بین تصمیمسازان و تصمیمگیران اصلی سینما ارج و قربی داشت و حالا نسبت به او نوعی بیاعتمادی ایجاد شده است. «برادران لیلا» هم که بیمجوز و بدون اصلاحات مورد نظر سازمان سینمایی در جشنواره کن شرکت کرده و اکرانش در هالهای از ابهام قرار گرفته است.
«روشن» ساخته روحالله حجازی هم که در سیونهمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای عطاران به ارمغان آورد، بعد از نمایش در جشنواره نتوانسته بود مجوز اکران بگیرد و حرف و حدیثهایی درباره به محاق رفتن آن به گوش میرسید، اما سرانجام مشکل این فیلم اجتماعی حل شده و گویا بهزودی به نمایش درمیآید. تا زمانی که «روشن» اکران نشود، نمیشود گفت این فیلم نسبت به نسخه جشنوارهاش چه تغییراتی کرده است، اما احتمالا آنچه باعث شده که دستاندرکاران این فیلم بعد از مدتها به اصلاحات خواستهشده تن بدهند، موفقیت فیلم «انفرادی» با بازی عطاران در گیشه است.
«انفرادی» پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران است و احتمالا دستاندرکاران «روشن» روی حضور عطاران برای موفقیت فیلمشان در گیشه حساب کردهاند. در خلاصه داستان این فیلم آمده: «روشن، مرد میانسال عشق بازیگری، نمیتواند خانه ثبتنامیاش را بگیرد و در آستانه فروپاشی همهچیز، تصمیم میگیرد نقشش را بازی کند.» علاوه بر عطاران، سیامک انصاری و سارا بهرامی در این فیلم حضور دارند. مرتضی نجفی هم برای این فیلم برنده جایزه بهترین فیلمبرداری از سیونهمین جشنواره فیلم فجر شده بود.
حالا باید منتظر ماند و دید مشکل فیلمهایی همچون «سه کام حبس»، «زنبورکارگر»، «رگهای آبی» و چند فیلم دیگر هم که به آنها اشاره شد، حل خواهد شد یا نه. آیا مسئولان سازمان سینمایی یکی از مشکلات این سازمان را که از چند دوره پیش به آنها به ارث رسیده است، حل خواهند کرد یا رویه سالیان گذشته در برخورد منفعلانه با این فیلمها را ادامه میدهند.
کد خبر 706836 منبع: روزنامه همشهری برچسبها کارگردانان سینمای ایران فيلم سينمايى بازیگران سینما و تلویزیون ایران فیلم و سریال ایرانی رضا عطاران سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کارگردانان سینمای ایران فيلم سينمايى بازیگران سینما و تلویزیون ایران فیلم و سریال ایرانی رضا عطاران سینمای ایران سازمان سینمایی مشکل این فیلم برای حل مشکل فیلم ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۴۴۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بهترین فیلم فرانسیس فورد کاپولا در ۴۰ سال اخیر | فیلمهایی که زیر سایه «پدرخوانده» باقی ماندند
همشهری آنلاین: فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان شهیر امریکایی، این روزها مدام نامش با فیلم جاهطلبانه «مگاپلیس» شنیده میشود، فیلمی که کاپولا با سرمایه شخصی ساخته و در اکرانهای خصوصیای که در امریکا و انگلیس داشته، فیلمی گیجکننده و عجیبوغریب و دیریاب و نامتعارف از سوی منتقدان توصیف شده است. اما پیش از این فیلم و اخبار مرتبط با آن، نام کاپولا مترادف با «پدرخوانده» بود. «پدرخوانده» (۱۹۷۲)، در مقام فیلمی دورانساز، ژانر گنگستری را با ارائه تصویری متفاوت از گنگسترهای ایتالیایی دگرگون کرد و زمینه ساخت فیلمهایی درباره مافیای ایتالیایی مثل «رفقای خوب» (مارتین اسکورسیزی، ۱۹۹۰) یا سریال «خانواده سوپرانو» را مهیا ساخت.
کاپولا در دهه ۱۹۷۰، جز «پدرخوانده»، ۳ فیلم بزرگ دیگر هم ساخت. «مکالمه» و «پدرخوانده ۲» (هر دو ۱۹۷۴) و «اینک آخرالزمان» (۱۹۷۹). این چهار فیلم تقریبا بر کارنامه کاری کاپولا در سالهای بعد از دهه ۱۹۷۰ سایه انداختهاند. کاپولا با این ۴ فیلم در خاطر بیشتر تماشاگران مانده و خیلیها نمیدانند که او بعد از این ۴ فیلم چه فیلمهای دیگری ساخته است. البته در این بین «پدرخوانده ۳» (۱۹۹۰) و «دراکولای برام استوکر» (۱۹۹۲) وضعیتشان کمی متفاوت است و در میان فیلمبینها مشهورترند؛ «پدرخوانده ۳» به واسطه دو قسمت قبلی موفق این سهگانه و «دراکولای برام استوکر» به دلیل شهرت منبع اقتباسش و نام دراکولا که بلافاصله فیلمی از ژانر وحشت را تداعی میکند.
با این حال، همه کارنامه کاپولا محدود به آن ۴ فیلم دهه ۱۹۷۰ نیست. عظمت این چهار فیلم چنان توقع را از کاپولا بالا برد که فیلمهای بعدیاش هرگز آنقدر دیده نشدند و قدر ندیدند. هرچند برای اهلش فیلمهای پسا «اینک آخرالزمان» کاپولا همچنان تماشایی و الهامبخش است. همین امسال فیلمبردار قسمت دوم «جوکر»، لارنس شِر، از فیلم «یکی از قلب» (۱۹۸۲) کاپولا به عنوان منبع الهامش برای فیلمبرداری دنباله «جوکر» نام برده است. فیلم دیگر کاپولا، «ماهی جنگی» (۱۹۸۳)، هم سال به سال بیشتر دیده میشود و هرچه زمان میگذرد، طرفداران بیشتری پیدا میکند.
«ورلد آف ریل» در نظرسنجیای با حضور ۱۲۰ منتقد سینما، برنامهریز جشنواره و فیلمساز بهترین فیلمهای فرانسیس فورد کاپولا را پس از «اینک آخرالزمان»، که آخرین فیلم دهه ۱۹۷۰ کاپولاست، ردهبندی کرده است. در واقع این رأیگیری به کارنامه ۴۰ سال اخیر کاپولا توجه داشته که چندان توجهی به آن نشده است.
نتیجه این نظرسنجی به قرار زیر است:
۱. دراکولای برام استوکر (۱۹۹۲)، ۲۵ رأی
۲. ماهی جنگی (۱۹۸۳)، ۲۰ رأی
۳. بیگانگان (۱۹۸۳)، ۱۳ رأی
۴. یکی از قلب (۱۹۸۱)، ۱۲ رأی
۵. پگی سو عروسی کرد (۱۹۸۶)، ۹ رأی
۶. پدرخوانده ۳ (۱۹۹۰)، ۸ رأی
۷. تاکر: یک مرد و رؤیاهایش (۱۹۸۸)، ۸ رأی
۸. انجمن پنبه (۱۹۸۴)، ۶ رأی
۹. باران ساز (کارگزار بیمه) (۱۹۹۷)، ۴ رأی
۱۰. تترو (۲۰۰۹)، ۲ رأی
۱۱. جک (۱۹۹۶)، ۱ رأی
شما چقدر با این رأیها موافقید؟ به نظر شما بهترین فیلم پسا «اینک آخرالزمان» کاپولا کدام است؟ نظرتان را برای ما بنویسید.
کد خبر 844665 منبع: همشهری آنلاین برچسبها سینمای جهان کارگردانان سینمای جهان مجله سینمای ایران